zaterdag 21 september 2013

Zeilen opnieuw afstellen

 De zeilen hangen nu ongeveer 2 jaar en het wordt tijd om ze netjes, zonder plooien, op te hangen.
Daar moet een goede dag voor uitgekozen worden. Niet te veel wind en je moet met z’n tweeën zijn. De dag van vandaag voldeed daar aan. We begonnen deze ochtend met weinig of geen wind, uit het zuiden. De molenkap op het zuiden gekruid en alvast de zeilen van de binnenroe voorgelegd. Ja, je kan ze goed zien, de plooien. Aan het voorlijk van het zeil, de rechterkant, zien we dat ze goed op hoogte hangen. Daar hoeven we niets aan te doen. De plooien moeten we dus vanuit de linker bovenzijde van het zeil glad strijken. Eigenlijk is het een eenvoudig karweitje, de linker bovenhoek moet meer aangetrokken worden zodat de linkerkant hoger komt te hangen. Nou, dat kan niet moeilijk zijn.
Het zeil komt tijdens het afstellen wel los te hangen en dan wordt het toch aardig zwaar. Dat moet dus anders. Eerst nadenken, het boerenverstand gebruiken, en dan doen. En op z’n grote hoogte werken vraagt ook om extra veiligheden. Gelukkig hebben we in de molen een klimtuig met val beveiliging en daar ben ik maar eens als eerste ingestapt. Hoe was het ook al weer, we gebruiken het klimtuig niet alle dagen. Erin stappen en de banden achterste voren betekend automatisch dat ik het klimtuig niet goed aan heb. Dus overnieuw en de boel omgedraaid. Ja, de veiligheid moet als eerste goed geregeld zijn.
Ik had bedacht om de zeilen linksboven met een hulptouw aan te trekken zodat de ophangketting ontspannen wordt en dus versteld kan worden. Een hulptouw over de zeilarm gegooid en die is vanaf de stelling aan te trekken. Boven in het wiek zit je toch op ongeveer 25 meter van de grond, een mooie hoogte, als je geen hoogtevrees hebt. Het was rustig weer met een klein beetje zon. Het uitzicht is fantastisch, ook daar moet je oog voor hebben. Hans heeft vanaf de stelling het hulptouw aangetrokken en we zagen toen al de plooien als sneeuw voor de zon verdwijnen. We zijn op de goede weg. De ontspannen ketting 4 schakels naar boven gezet en het hulptouw ontspannen. Het ziet er goed uit. Maar eens beneden controleren door het linker onderhoek touw en de zwichtlijnen vast te maken. Yep, in één keer gelukt.
Het zeil ligt er prachtig strak voor, geen plooi meer te
zien. Tijd voor de koffie.
Na de koffie nummer twee, op dezelfde manier. Eigenlijk was het nu simpel, we wisten immers hoe het moest. En ook nummer twee kwam er vrij snel strak voor te hangen. Veel beter dan die uitgezakte zeilen. Tussendoor even wat foto’s gemaakt voor het blog. We hebben nu een mooi uitzicht.
Na de lunch de andere twee zeilen, was de bedoeling. Helaas, daar waren we snel mee klaar. Op de buitenroe is er door de molenmaker geen gebruik gemaakt van een stelketting. Gewoon simpel met een touw van het zeil door een oog in de binnenroe, het zeil aangetrokken, zonder enige stel mogelijkheid. Dat was een tegenvaller. Ik wil eerst stelkettingen ophangen, dan kunnen we ook deze zeilen goed afstellen. Jammer, dat moet de volgende keer gebeuren. Ondertussen was de wind ook wat aangetrokken, dan is het tijd om de vang te lichten zodat we toch nog wat omwentelingen kunnen maken.

Nu de molen lekker draait heb ik even tijd voor Hans om naar zijn theorie-opdrachten te kijken. De nodige opdrachten besproken en alvast naar het volgende hoofdstuk gekeken, het zwichten. Ook dit gaat over zeilen. Daar gaan we dan volgende keer weer mee verder.