Daar moet een goede dag voor uitgekozen worden. Niet te veel
wind en je moet met z’n tweeën zijn. De dag van vandaag voldeed daar aan. We
begonnen deze ochtend met weinig of geen wind, uit het zuiden. De molenkap op
het zuiden gekruid en alvast de zeilen van de binnenroe voorgelegd. Ja, je kan
ze goed zien, de plooien. Aan het voorlijk van het zeil, de rechterkant, zien
we dat ze goed op hoogte hangen. Daar hoeven we niets aan te doen. De plooien
moeten we dus vanuit de linker bovenzijde van het zeil glad strijken. Eigenlijk
is het een eenvoudig karweitje, de linker bovenhoek moet meer aangetrokken
worden zodat de linkerkant hoger komt te hangen. Nou, dat kan niet moeilijk
zijn.
Het zeil komt tijdens het afstellen wel los te hangen en dan
wordt het toch aardig zwaar. Dat moet dus anders. Eerst nadenken, het
boerenverstand gebruiken, en dan doen. En op z’n grote hoogte werken vraagt ook om extra
veiligheden. Gelukkig hebben we in de molen een klimtuig met val beveiliging en
daar ben ik maar eens als eerste ingestapt. Hoe was het ook al weer, we gebruiken
het klimtuig niet alle dagen. Erin stappen en de banden achterste voren betekend automatisch
dat ik het klimtuig niet goed aan heb. Dus overnieuw en de boel omgedraaid. Ja,
de veiligheid moet als eerste goed geregeld zijn.
Ik had bedacht om de zeilen linksboven met een hulptouw aan te trekken
zodat de ophangketting ontspannen wordt en dus versteld kan worden. Een hulptouw
over de zeilarm gegooid en die is vanaf de stelling aan te trekken. Boven in
het wiek zit je toch op ongeveer Het zeil ligt er prachtig strak voor, geen plooi meer te
zien. Tijd voor de koffie.
Na de koffie nummer twee, op dezelfde manier. Eigenlijk was
het nu simpel, we wisten immers hoe het moest. En ook nummer twee kwam er vrij
snel strak voor te hangen. Veel beter dan die uitgezakte zeilen. Tussendoor
even wat foto’s gemaakt voor het blog. We hebben nu een mooi uitzicht.
Na de lunch de andere twee zeilen, was de bedoeling. Helaas,
daar waren we snel mee klaar. Op de buitenroe is er door de molenmaker geen
gebruik gemaakt van een stelketting. Gewoon simpel met een touw van het zeil
door een oog in de binnenroe, het zeil aangetrokken, zonder enige stel
mogelijkheid. Dat was een tegenvaller. Ik wil eerst stelkettingen ophangen, dan
kunnen we ook deze zeilen goed afstellen. Jammer, dat moet de volgende keer
gebeuren. Ondertussen was de wind ook wat aangetrokken, dan is het tijd om de
vang te lichten zodat we toch nog wat omwentelingen kunnen maken.
Nu de molen lekker draait heb ik even tijd voor Hans om
naar zijn theorie-opdrachten te kijken. De nodige opdrachten besproken en
alvast naar het volgende hoofdstuk gekeken, het zwichten. Ook dit gaat over
zeilen. Daar gaan we dan volgende keer weer mee verder.
